Οι διαταραχές της νεφρικής λειτουργίας διακρίνονται σε δυο κατηγορίες.
Η πρώτη κατηγορία μπορεί να οδηγήσει σε οξεία νεφρική ανεπάρκεια ενώ η δεύτερη σε χρόνια νεφρική ανεπάρκεια.
Η Οξεία νεφρική ανεπάρκεια είναι το σύνδρομο που χαρακτηρίζεται από ξαφνική καταστολή του νεφρώνα, σε τέτοιο βαθμό ώστε να υπάρχει ανεπάρκεια της διατήρησης της ποιότητας και ποσότητας των σωματικών υγρών, σε φυσιολογικά επίπεδα. Με αποτέλεσμα να συσσωρεύονται υγρά και ηλεκτρολύτες στο σώμα.
Συμπτώματα οξείας νεφρικής ανεπάρκειας:
- Μικρή ή καθόλου παραγωγή ούρων
- Ανορεξία
- Οίδημα
- Ανησυχία, άγχος, υπνηλία
- Δύσνοια, πόνος στον θώρακα
Κάθε νεφρός περιέχει μικροσκοπικά φίλτρα, τους νεφρώνες , τα οποία καθαρίζουν το αίμα, από τις άχρηστες ουσίες που παράγονται από τον μεταβολισμό. Επιπλέον ρυθμίζουν τους ηλεκτρολύτες και το νερό του σώματος. Στο τελικό στάδιο της Χρόνιας Νεφρικής Νόσου, οι νεφροί αδυνατούν να επιτελέσουν τη λειτουργία τους, με συνέπεια τη συσσώρευση τοξικών ουσιών και υγρών στο αίμα του ασθενούς.
Η επιβράδυνση ή ακόμη κι αναστολή της εξέλιξης της Χρόνιας Νεφρικής Ανεπάρκειας βασίζεται στους εξής θεραπευτικούς στόχους:
- Έγκαιρη αντιμετώπιση πρωτοπαθούς νοσήματος
- Δίαιτα χαμηλής περιεκτικότητας σε πρωτεΐνη και φώσφορο
- Δραστική αντιμετώπιση της λευκωματουρίας
- Αποφυγή ή περιορισμός λήψης άλατος.
- Ρύθμιση αρτηριακής πίεσης <130/80mmHg (κυρίως μέσω ACE inhibitors, ARB)
- Ικανοποιητικός γλυκαιμικός έλεγχος διαβητικού ασθενούς (γλυκοζυλιωμένη Hb<7,5%)
- Αντιμετώπιση υπερλιπιδαιμίας
- Διακοπή καπνίσματος
Η πρόοδος της Χρόνιας Νεφρικής Ανεπάρκειας οδηγεί στο στάδιο της νεφρικής νόσου όπου κρίνεται αναγκαία η υποκατάσταση της λειτουργίας των νεφρών είτε μέσω της αιμοκάθαρσης, είτε μέσω της περιτοναϊκής κάθαρσης, είτε μέσω της μεταμόσχευσης νεφρού.